Dropshipping – pomysł na e-biznes?

 

Z początku trzymałam się kurczowo porównania asortymentu hurtowni, które oferowały współpracę na zasadzie dropshippingu. Stworzyłam w tym celu tabelę, w której zestawiłam najważniejsze dla mnie cechy, pod względem których oceniałam atrakcyjność oferty. Były to takie czynniki jak: ilość i jakość produktów, dostępność gotowego pliku XML, koszty przesyłki i ewentualne dodatkowe koszty. Sklep przeze mnie prowadzony miał mieć dziecięcy asortyment. Za punkt honoru postawiłam to, aby były to produkty wysokiej jakości – najlepiej drewniane. Piękne, funkcjonalne, kreatywne. Niestety, nie wszystkie hurtownie dropshipping’owe spełniły te oczekiwania. W związku z tym, zaczęłam kontaktować się z dystrybutorami, który rzeczy po prostu mi się podobały. I ku mojemu zdziwieniu, większość była chętna by pójść na układ współpracy polegający na tym, że ja zbieram zamówienia, a oni wysyłają. Nie miałam wprawdzie gwarancji dostępności towaru ale wypracowaliśmy sobie pewne metody komunikacji, które takie zagrożenie minimalizowały. 

 

Założyłam sklep na platformie home.pl. W sumie nie wiem dlaczego nie wybrałam Shoper’a. Może była to kwestia ceny? W każdym razie przy pomocy zewnętrznego programu A2C firmy e-mo.pl udało mi się przeprowadzić integrację za pomocą pliku XML a częścią hurtowni. Pozostałe produkty dodawałam ręcznie. Ile czasu mi to zajęło? Ogrom! Wtedy szczerze mówiąc nie miałam też siły i czasu żeby podjąć się próby stworzenia unikalnych opisów. Produktów była cała masa, a ja jedna. 

 

Przyznam, że w tym czasie mocno raczkowałam w zakresie marketingu internetowego. Pełzałam raczej. Tak czy inaczej podjęłam się samodzielnego prowadzenia Google Ads (wówczas jeszcze Google AdWords) oraz reklam na Facebooku. Już dokładnie nie pamiętam jak to wyglądało. Posty dodawane były dość rzadko, ale starałam się. Podpisałam umowę z jedną firmą pozycjonerską. Coś tam się sprzedawało. Dzięki pomocy kolegi grafika strona była bardzo ładna, poza tym szablon intuicyjny, podpięty moduł szybkich płatności i naprawdę fajne produkty. Szału jednak nie było. Dlaczego? Z braku wiedzy i doświadczenia, a także środków na reklamę. Sklep był prowadzony po godzinach mojej etatowej pracy ale oczywiście to nie powinno stanowić wymówki.

 

Owszem. Przede wszystkim związane były z brakiem zgrania stanu magazynowego mojego sklepu ze stanem faktycznym. Na szczęście dzięki bardzo pomocnym “partnerom” oraz zachowaniu zimnej krwi (nie wiem jak to mi się udało!) z każdej takiej opresji wyszłam obronną ręką. Trochę nerwów mnie to jednak kosztowało. 

 

Ze względu na małe korzyści finansowe płynące ze sklepu oraz koszty związane z prowadzeniem działalności bałam się porzucić etat. Z drugiej strony miałam świadomość, że na “pół gwizdka” niczego nie rozwinę. I tak koło się zamykało. To było strasznie frustrujące, zwłaszcza, gdy podczas pracy dzwonili klienci lub dowiadywałam się, że jest jakiś problem z zamówieniem. Rozmowy w samochodzie podczas przerwy też się zdarzały. Nie chciałam żeby ktoś słyszał jak “załatwiam interesy”. Męczyło mnie to i przynosiło coraz mniej satysfakcji. Doszłam do wniosku, że czas to zakończyć. Chyba nie byłam gotowa na prowadzenie tego biznesu. Czy żałuję? Nie.

 

Mojego “dziecka” nie chciałam tak ot, porzucać. Zdecydowałam się przekazać mój sklep komuś, kto o niego zadba i wzniesie na wyżyny  wyszukiwarki internetowej! I tak, Budka Krasnoludka – bo tak się nazywa trafił do przemiłej pani Marty. Ku mojej radości nadal działa, ma się dobrze i funkcjonuje sobie nawet w przestrzeni offline. czyli w prawdziwym butiku!